دوره 13، شماره 13 - ( 11-1397 )
جلد 13 شماره 13 صفحات 120-114 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hashemi-Dezaki H, Harsini M. Technical and Economic Feasibility Study of wind-thermal power plant by using hybrid energy input based on energy efficiency improvement. 3 2019; 13 (13) :114-120
URL: http://nqpc.ir/article-1-214-fa.html
URL: http://nqpc.ir/article-1-214-fa.html
هاشمی دزکی حامد، هرسینی میثم. ارزیابی فنی و اقتصادی نیروگاه بادی-حرارتی با سیستم هیبرید تامین انرژی ورودی با نگرش ارتقای بهره وری انرژی . 1. 1397; 13 (13) :114-120
دانشگاه کاشان
چکیده: (1161 مشاهده)
در این مقاله توجیه فنی و اقتصادی نیروگاه بادی-حرارتی که به عنوان یک روش نوین و ابداعی با شماره ثبت اختراع 71698 مورخ 09/07/1390 نیز درج شده است، با نگرش ارتقای بهرهوری انرژی مورد بررسی قرار میگیرد. نیروگاه بادی-حرارتی به این صورت است که در ابتدای یک برج با ارتفاع نسبتاً زیاد مجموعه مبدل حرارتی وجود دارد. بر اساس معادلات آیرودینامیک، انتقال حرارت و ...، یک باد مصنوعی در برج مذکور ایجاد میشود و میتوان از انرژی این باد، توان الکتریکی تولید نمود. از تفاوتهای روش پیشنهادی با طرح دودکش خورشیدی، تفاوت توربین مورد استفاده، توانایی تامین انرژی ورودی هیبرید و متعاقباً قابلیت اطمینان و بهرهوری بیشتر آن میباشد. نیروگاه بادی-حرارتی این توانایی را داراست که از خروجیهای غیرقابل استحصال نیروگاههای بخار و گازی به روشهای متعارف استفاده نماید. همچنین از طریق منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و زمین گرمایی نیز بهره جوید. قابل توجه است که به کمک روش پیشنهادی میتوان از منابع گسترده زمین گرمایی که در بازه مناسب دمایی برای روشهای مرسوم تولید انرژی زمین گرمایی نمیباشند استفاده کرد. نتایج فنی و اقتصادی به دست آمده در کنار اهمیت تنوع روشهای تولید انرژی دلالت بر توجیه فنی و اقتصادی احداث چنین نیروگاهی دارد.
واژه‌های کلیدی: نیروگاه بادی-حرارتی، دودکش خورشیدی، ارزیابی فنی و اقتصادی، انرژی تجدیدپذیر، سیستم هیبریدی، ارتقای بهره وری انرژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
